Τα φάρμακα που χρησιμοποιούνται για την εξωσωματική γονιμοποίηση στις μεγάλης ηλικίας γυναίκες, ίσως αυξάνουν τον κίνδυνο απόκτησης παιδιού με σύνδρομο Down, σύμφωνα με στοιχεία που ανακοινώθηκαν στο ετήσιο συνέδριο της Ευρωπαϊκής Εταιρείας Ανθρώπινης Αναπαραγωγής και Εμβρυολογίας, στην Στοκχόλμη της Σουηδίας.

Είναι ήδη γνωστό ότι η πιθανότητα απόκτησης παιδιού με σύνδρομο Down αυξάνεται όσο αυξάνεται η ηλικία της μητέρας, ειδικά μετά τα 35.

Βρετανοί ερευνητές μελέτησαν 34 ζευγάρια και κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι τα φάρμακα που χορηγούνται για την υποβοήθηση της λειτουργίας των ωοθηκών διαταράσσουν το γενετικό υλικό των ωαρίων.

Φυσικά είναι ακόμη πρόωρο να εκτιμηθεί το εύρος του κινδύνου αλλά ενδεχομένως να σχετίζεται και με άλλες γενετικές καταστάσεις πέραν του συνδρόμου Down.

Οι επιστήμονες του London Bridge Fertility, Gynaecology and Genetics Centre μελέτησαν τα 34 ζευγάρια που υποβάλλονταν σε θεραπεία γονιμότητας. Όλες οι συμμετέχουσες ήταν άνω των 31 ετών και είχαν πάρει φάρμακα για την διέγερση των ωοθηκών να παράγουν ωάρια έτοιμα προς εξωσωματική γονιμοποίηση.

Όταν μελέτησαν τα γονιμοποιημένα ωάρια διαπίστωσαν ότι είχαν γενετικά λάθη. Αυτά μπορούσαν να οδηγήσουν είτε σε διακοπή της εγκυμοσύνης είτε στην γέννηση παιδιού με γενετική νόσο.

Μελετώντας πιο προσεκτικά τα 100 ελαττωματικά ωάρια διαπίστωσαν ότι πολλά απ’ τα λάθη αναπαραγωγή του χρωμοσώματος. Σε πολλές περιπτώσεις το λάθος συντελούσε σε ένα επιπλέον αντίγραφο του χρωμοσώματος 21, που προκαλεί το σύνδρομο Down.

Αλλά εν αντιθέσει με το «κλασσικό» σύνδρομο Down που συχνά παρατηρείται στα παιδιά των μεγάλων σε ηλικία γυναικών που συλλαμβάνονται φυσιολογικά, το πρότυπο των γενετικών λαθών που συντελούσε σε σύνδρομο Down με τα ωάρια της εξωσωματικής γονιμοποίησης ήταν διαφορετικό και πιο περίπλοκο.

Αυτή η παρατήρηση έκανε τους ερευνητές να πιστέψουν ότι είναι τελικά η ίδια η θεραπεία γονιμότητας που ευθύνεται για τα γενετικά ελαττώματα.

Ο Δρ Άλαν Χαντσάιντ που παρουσίασε την μελέτη στο συνέδριο σημείωσε ότι τα αποτελέσματα θα πρέπει να διερευνηθούν σε βάθος. «Η διέγερση των ωοθηκών προκαλεί περισσότερα λάθη. Γνωρίζουμε ήδη ότι τα φάρμακα γονιμότητας έχουν παρόμοιες επιδράσεις στις εργαστηριακές μελέτες. Τώρα πρέπει να τα επιβεβαιώσουμε και στην κλινική πρακτική», τονίζει.

Αν πάντως η μελέτη επιβεβαιωθεί, τότε οι θεράποντες ιατροί θα πρέπει να είναι πιο προσεκτικοί ως προς τις θεραπείες γονιμότητας. Επίσης μελλοντικά θα καταστεί ευκολότερη η απομόνωση των γυναικών που θα είναι προτιμότερο να κάνουν χρήση ωραρίων από άλλες γυναίκες αντί της εξωσωματικής γονιμοποίησης των δικών τους.